Ćwiczenia metodą PNF

OPIS ZABIEGU

Metoda PNF (Proprioceptiv Neuromuscular Facilitation) – w tłumaczeniu torowanie nerwowo-mięśniowe. Ćwiczeni mają na celu zwiększyć siłę mięśni i zakres dotychczasowych ruchów pacjenta.
Podstawowym celem jest praca nad funkcjami stawów i mięśni. Koncepcja ta zaleca postrzeganie chorego
w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne i zdrowe regiony ciała. PNF wykorzystuje w terapii najsprawniejsze rejony ciała do uzyskania aktywności ruchowej w obszarach słabszych, bądź uszkodzonych. Istotą metody PNF jest maksymalne pobudzenie ekster- i proprioreceptorów znajdujących się w ciele
oraz różnych sfer kory mózgowej, w celu ułatwienia (torowania) ruchuw obszarze uszkodzonym.

DZIAŁANIE

Ruchy stosowane w tej metodzie są zgodne z naturalną pracą mięśni i stawów. Każdy ruch odbywa się
w trzech płaszczyznach, co wymusza zaangażowanie do pracy maksymalnej ilości włókien mięśniowych. Wielokrotnie powtarzany ruch może spowodować utworzenie nowego wzorca ruchowego, czyli przywrócić przewodnictwo nerwowe w uszkodzonym obszarze. Terapia metodą PNF postrzega pacjenta całościowo.

WSKAZANIA

• udar mózgu,
• choroby wywołujące zaburzenia równowagi,
• choroby powodujące upośledzenie stereotypu chodu,
• choroba Parkinsona,
• stwardnienie rozsiane,
• bóle kręgosłupa segmentu szyjnego, piersiowego oraz lędźwiowo – krzyżowego,
• uszkodzenia tkanek miękkich aparatu ruchu: mięśni, ścięgien, więzadeł,
• neuralgie nerwu trójdzielnego oraz twarzowego,
• choroby mięśni szkieletowych

PRZECIWWSKAZANIA

• świeże stany pourazowe,
• stan po przeprowadzeniu zabiegu operacyjnego w obrębie kręgosłupa,
• zmiany skórne,
• nadciśnienie,
• wysoka temperatura ciała powyżej 39°C,
• choroby nowotworowe,
• ostre stany zapalne,
• odklejenie siatkówki oka,
• zakrzepica żył głębokich